آزمون منحنی محیط زیستی کوزنتس در ایران و کشورهای عضو اوپک: کاربردی از روش گشتاورهای تعمیم یافته

رشد اقتصادی یکی از اهداف اصلی کشورهاست، ممکن است رسیدن به این هدف، به آلودگی‌های زیست‌محیطی منجر شود. مقاله حاضر برای نخستین بار به آزمون فرضیه کوزنتس با روش گشتاور تعمیم‌یافته در قالب دو مدل برای کشورهای عضو اوپک می‌پردازد. در این مطالعه فرضیه منحنی زیست‌محیطی کوزنتس برای کشورهای عضو اوپک، با استفاده از روش گشتاور تعمیم‌یافته برای دوره زمانی 2013-1992 بررسی شد. CO2 به ‌عنوان بیشترین سهم در ترکیب گازهای گلخانه‌ای، برای آزمون فرضیه کوزنتس مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج به‌دست آمده فرضیه منحنی زیست‌محیطی کوزنتس برای کشورهای اوپک در قالب هر دو مدل پذیرفته نشد، مسیر آلودگی این کشورها هنوز به سرعت صعودی می‌باشد و به شرایط نقطه‌ بازگشت منحنی نرسیده است. در واقع میزان انتشار گاز دی اکسیدکربن در این کشورها در فرآیند رشد اقتصادی به‌طور مستمر افزایش می‌یابد. رشد شهرنشینی، رشد جمعیت، مصرف انرژی و تولید ناخالص داخلی حقیقی بر انتشار گاز گربنیک اثر مثبت و معنی‌داری در کشورهای عضو اوپک دارد. در بین کشورهای عضو اوپک، عربستان بیشترین انتشار گاز کربنیک سرانه و رشد اقتصادی را داراست و ایران جایگاه چهارم را در انتشار گاز کربنیک سرانه، رشد اقتصادی در کشورهای عضو اوپک دارد.